به نام خدا


کـارنـامه نــور (زندگینامه امام خمینی)

 

فصل اول از ولادت تا وفات

 

 11 . مبارزه با کاپیتولاسیون و تبعید به ترکیه  ( ادامه ی بخش پنجاه و ششم )

یکی دیگر از محورهای سخنان امام در روز تاریخ‏ساز، دعوت ایشان از علما و روحانیون برای حضور در صحنه‏های سیاسی کشور بود. اعلام‏خطرهای امام در این سخنرانی، آن چنان جدّی و صادقانه بود که حجت را بر همگان تمام کرد و از آن پس جماعت روحانی را با همین محک (توجه به اعلام‏خطرهای امام) می‏سنجیدند.

ای علمای ایران! ای مراجع اسلام! من اعلام خطر می‏کنم. ای فضلا! ای طلاب! ای حوزه‏های علمیه! ای نجف! ای قم! ای مشهد! ای تهران! ای شیراز! من اعلام‏خطر می‏کنم.

من تمام روحانیین را تعظیم می‏کنم. من بار دیگر دست تمام روحانیین را می‏بوسم. آن روز [ماجرای 15 خرداد] اگر دست مراجع را بوسیدم، امروز دست کاسب را هم می‏بوسم. [گریه و احساسات شدید مردم].73

در همین سخنرانی، امام خمینی برای چندمین بار، توجه حکومت را به قانون جلب می‏کنند و از همه می‏خواهند که دست‏کم به قانون اساسی کشور که از زمان مشروطه در ایران معمول بوده است، عمل کنند. استناد امام به قانون اساسی مشروطه و اعتراض ایشان به استنکاف شاه از عمل بدان، از فراست و آشنایی امام با شیوه مبارزه سیاسی خبر می‏داد. وی در عین آنکه با شجاعانه‏ترین لحن با شاه سخن می‏گفت، از راهکارهای قانونی نیز غافل نشده و انگشت نقد بر یکی از اساسی‏ترین و عمیق‏ترین ضعف‏های حکومت پهلوی نهاد:

به حسب نص قانون، طبق اصل دوم متمم قانون اساسی، تا مجتهدین در مجلس نظارت نداشته باشند، قانون هیچ اعتباری ندارد. از اول مشروطه تا به حال، کدام مجتهد نظارت داشته است؟ اگر پنج نفر مجتهد در این مجلس بود، حتی اگر یک روحانی در این مجلس بود، تو دهن اینها می‏زد، نمی‏گذاشت این کار انجام شود، مجلس را به هم می‏زد.74

                                                            ادامه دارد ...

منبع : تبیان